Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ



Τα αντίθετα του "σερνόμουνα" είναι το "πετώμπουτσες" και το "τραβώμπουτσες"
κι αυτό ειναι μια γνώση που κανένας πλέον καθηγητής νεοελληνικής και αρχαίας γλώσσας δεν μπορεί να σας βγάλει από το μυαλό.
Η αλήθεια είναι ότι όλα τα ρήματα στο πρώτο ενικό της παθητικής φωνής έχουν ως αντίθετο κάτι που λήγει σε -μπουτσες (π.χ. κοιτιωμουνα-τυφλόμπουτσες ή στραβόμπουτσες και πηδιωμουνα-μαλακόμπουτσες ή παρθενόμπουτσες). Εξαίρεση αποτελεί το "αυτοθυσιαζόμουνα" που είναι το αντίθετο του "νδ/πασοκ/ποτάμι".

   Ο αρθρογράφος αυτού του ιστολογίου δεν βρίσκεται εδώ για να σας μάθει γράμματα. Αυτό είναι δουλειά των δασκάλων και των σχολιαστών στο ίντερνετ.

    Βρίσκομαι εδώ για να σας μεταφέρω το κλίμα των τελευταίων μηνών, όντας στη Ρόδο, μέσα στην καρδιά του ελληνικού καλοκαιριού, με μία διαφοροποίηση: θα ξεκινήσω από το τέλος, από τις τελευταίες μου ώρες στο νησί και θα τα πηγαίνω κώλο-κώλο τα άρθρα για να καταλάβω κι εγώ πως στο διάλο είμαι εδώ που είμαι.




ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ

ώρα 6:29 πι-μι

 Ξυπνάω ένα λεπτό πριν το ξυπνητήρι

...λάθος....

 
πετάγομαι -ΚΑΜΠΟΥΥΥΥΥΥΜ!!!!- από το κρεβάτι με μια στριφογυριστή καρατιά απτσάκι στο αέρα και ένα φονικό τριπλό τόλουπ συνοδευόμενο από σατανικά άπερκατ, καθώς μια ομάδα σκνιπών έχει εισβάλλει στο FIR των αυτιών μου και του δεξιου μπουτιού. Τα πλήγματα ήταν επικίνδυνα καθώς το φονικό ωστικό κύμα αέρα κοπανιστού γράφει με ανεξίτηλο μελάνι το όνομά μου πάνω στα μικροσκοπικά σκνιποαρχίδια τους.

"ω γαμώ τη μπαναγ...." πρόλαβα να ψελλίσω, καθώς τέσσερα άδεια κουτιά κι ένα κοπάδι γόπες που έφευγαν σλο-μο από παρακείμενο τασάκι έπεφταν με βία στο πάτωμα.



"...γία"....


6: 35 πι-μι

πάω στο μπάνιο να.....


6:30....πι-μι


κλείνω το γαμημένο το ξυπνητήρι




6:36 πι-μι


μαλακίζομαι κάνα πεντάλεπτο με το νερό και μετά εκπονώ σχέδιο δράσης. Οι κινήσεις πρέπει να γίνουν με ακρίβεια ώστε να είμαι έγκαιρα στο πλοίο να πιάσω θέση δίπλα σε μπρίζα να φορτίζει ασταμάτητα το κινητό, αλλά και οικονομικό ώστε να μη δώσω ούτε μισό ευρό σε ταρίφα, παρόλο που θα ήταν μια διαδρομή τριών χιλιομέτρων με δυο βαλίτσες τίγκα και τον πρωινό ήλιο να προκαλεί καρκίνο ακόμα και στην κιθάρα στην πλάτη μου....ακόμα και στην κωλοτρυπίδα.


6:42 πι-μι

ανακαλύπτω με πικρία ότι τα γυαλιά που είχα βρει σε ένα κάθισμα δεν μου πάνε καθόλου.


 6:59 πι-μι

κουτρουβαλάω τρεις ορόφους σαν φραπές φτιαγμένος στο χέρι.
Οι κωδικοί στις βαλίτσες μου έβγαλαν τα τυχερά νούμερα.
Τζόκερ το 7


 7 και πέντε πι-μι

 Αληθινή ιστορία: μην παραγγείλετε ποτέ φρέδον εσπρέσσσσο ή καπουκτσίνο στη Ρόδο. Τις περισσότερες φορές το ρόφημα θα είναι αποτέλεσμα κομποστοποίησης κατσαριδών με μια ροχαλίτσα χτυπημένου γάλακτος (όχι όλες, μόνο ο Σελτζούκ στο Γκραν και η μιλφάρα στο Ρακί 'n' Roll ξέ'νε να φτιάχνουν)...
Ήπια δυο τέθοιους με έξτρα σκαθάρι και περίμενα το εμπλεκόμενο πρόσωπο να του παραδώσω τα κλειδιά του διαμερίσματος.
Σίγουρα δεν θα αργούσε πολύ


 8 παρά πι-μι

 έχοντας ήδη εξαντλήσει το ιερατικό υβρεολόγιο, είχα προχωρήσει σε πιο πρωτοπορικές εκφράσεις τύπου: "γαμώ τον παπά που σε λάδωνε" και "στιφάδο να φτιάχνεις-τραχανάς να γίνεται", το εν λόγω πρόσωπο εμφανίστηκε κι εγώ πήρα το μπούλο.

 8 νταν

 φτάνω στην πιάτσα των ταξί, παρα το αρχικό μου σχέδιο να σώσω κανένα πεντάευρο. Σκέφτηκα να του πω ότι πάω για μεταμόσχευση νεφρού, προσωπικότητας ή κάποιας άλλης κύστης αλλά θα μου έλεγε ότι με πλοίο δεν θα του φαινόταν και τόσο επείγον, οπότε θα έτρωγα διπλό το μπουγιουρντί.
Ο τύπος ήταν λογικός: 4 και 10 έγραψε το ταξίμετρο 5 και μισό μου ζήτησε.




8:17 μέχρι 8: 23 πι-μι


το σπίντμπόουτ της σούπερφαστ μπαίνει ΓΑΜΙΩΝΤΑΣ κυριολεκτικά στο λιμάνι.
Δυο γιαγιούλες που βλέπανε το θέμα σταυροκοπιώντουσαν με κάτι σταυρούς νααααα, σαν να κάνανε Κάτα για κάποια άγνωστη πολεμική, χριστιανική τέχνη και μονολογούσανε "ω γαμώ τη μπαναγία θα τρακάρει" και ξαναδώστου σταυρούς.
   Νομίζω το ίδιο σκεφτόμασταν όλοι και ξαναδώστου παναγίες.

Σε κάποια φάση, νομίζω διακόσα-διακόσαπενήντα μέτρα από την προβλήτα, πετάει το πλοίο από την αριστερή μπάντα την άγκυρα και αρχίζει να τραβάει αριστερό μπαντηλίκι μέσα στη θάλασσα λες και δεν ήταν παπόρι, αλλά το μοτοσακό του Θοδωρή που, ο μαλάκας επειδή γούσταρε διάφορες πατσαβούρες να τον κοιτάνε, όλο κάτι τέτοιες μαλακίες έκανε, και βλέπεις ένα όγκο πεντακόσους τόνους σίδερο να καγκουριάζεται μέσα στο λιμάνι της Ρόδου.

....ω γαμώ τη μπαναγ...
επαναλαμβάνομαι


-νοητική σημείωση: αν θέλω να γίνω επιχειρηματίας θα ανοίξω καντίνα να πουλάω ποπκόρν εκεί που δένουν τα σούπερφάστ, οπότε αν δείτε κανένα μαλλιά με κίτρινη ποδιά να θυμάστε: τιμαί λογικαί-



8:24 πι-μι

 
Μετά το εντυπωσιακό αυτό θέαμα, οι πρώτοι επιβάτες άρχισαν να αποβιβάζονται από το πλοίο ενώ εμείς οι τριάντα-σαράντα που περιμέναμε να μπούμε στριμωχτήκαμε κάπου αριστερά. Κολλητά δίπλα μου ένας τριχωτός και χοντρός Ισπανός που πάνω στη γκάβλα της ζέστης την άκουσε εννιάμιση εβδομάδες και σήκωσε τέρμα το φανελάκι από μπροστά και το πέρασε πίσω από το λαιμό του λες και είναι ο αυτός από το Watch my mom go black, ο χοντρός από τους τρεις μαύρους. Σίχαμα δικέ μου...σίχαμα και να σκεφτείς ότι αυτός ο μαλάκας αύριο-μεθαύριο θα πάει να ψηφίσει Ραχόι, τρεις φορές σίχαμα.




 8:35 πι-μι

έχουν αποβιβαστεί όλοι αλλά κλείνουν την επιβίβαση γιατί ήτανε μια σε αναπηρικό καρότσι και είχε χτυπήσει και στο πόδι και της αλλάζανε τη γάζα μπροστά στην πόρτα επιβίβασης.
Ο κόσμος δείχνει κατανόηση και περιμένει


8:40 πι-μι

ο αξιωματικός του πλοίου ακόμα της αλλάζει τη γάζα και της χορηγεί μπεταντίν, ενώ ένας δεύτερος μούτσος του κρατάει το καλάθι και ένας τρίτος χαϊδεύει τη γυναίκα στην πλάτη λέγοντας "shhhhh-shhhhh, evrythin's gonna be olright-evrythin's gonna be olright-no woman no cry".
Ο κόσμος έξω νιώθει τις σόλες του να κολλάνε από τη ζέστη αλλά δείχνει κατανόηση.


9 ντούκου πι-μι

οι πρώτες παναγίες δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους ενώ ο υπεύθυνος αξιωματικός καλεί τη ρεσεπσιόν με το γουόκι-τόκι που έχουν αυτοί οι θαλασσινοί για να ψάξουν να βρούνε κάτι που καλό θα ήταν να μην το είχαν χάσει εξαρχής.
Συγγενείς της γυναίκας κάνουν την εμφάνισή τους κατεβαίνοντας από το πλοίο και από τις συζητήσεις τους καταλαβαίνουμε όλοι ότι είναι Γάλλοι. Από το βρισίδι μαθαίνουμε ότι έπεσε μια καμπάνα στη γαμώ τη μπαναγία των παρισίων.


9 κι 7 δεκάξι πι-μι

τα πρώτα μουσουλμανικά καντήλια κάνουν την εμφάνισή τους με σαφείς αναφορές στο σαρλί εμπντό (ο αρθρογράφος είναι υπέρ της ελεύθερης έκφρασής ιδεών και κατά της επώδυνης αναμονής).
Ο αξιωματικός ανακαλύπτει ότι τύλιξε ανάποδα τη γάζα και την λύνει για να την ξαναδέσει.


9:13 πι-μι

 φαίνεται πως πάνε να μετακινήσουν την γυναίκα να κατέβει





.....ωπ, μαλακία συναγερμός, τζάμπα χαρήκαμε, ξανά πίσω.


σημειώνονται οι πρώτες αυτοκτονίες βουδιστών κάτω από τον περήφανο καρκινογόνο ελληνικό ήλιο.



9:30 πι-μι

επιτέλους η γυναίκα κατέβηκε και εμείς αρχίζουμε να μπαίνουμε στο πλοίο με τον κλασσικό ελληνικό τρόπο, σπρώχνωντας ο ένας τον άλλο σαν τα γίδια.
Νομίζω, ή μάλλον έχω την ισχυρή αίσθηση ότι οι διπλανοί μου κόλλησαν τόσο απάνω που που.....






ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥ
ΜΗ ΣΠΡΩΧΝΕΙΣ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ



....ήταν ένας Γερμανός και ένας Ιταλός, πράγμα που -πέραν του ανεκδοτικού του χαρακτήρα- μου έδωσε μεγάλη χαρά να γαμωσταυρίζω δύο εκπροσώπους των Εταίρων, έστω κι αν αυτοί αποτελούν απλά δύο μικρομόρια της δεξιάς αρχιδότριχας της Ευρώπης.

Το χρέος μου απέναντι στην Πατρίδα εξετελέστη στο ακέραιο