Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Η Διαθήκη μου και διάφορα άλλα


Πολύ φοβάμαι πως αύριο θα εξελιχθεί σε κάτι πολύ άσχημο, γιατί οι ετοιμασίες για τη γιορτή του νησιού μου βρωμάνε σαν πισσωμένο πτώμα. Σήμερα ειδικά όλοι μου συμπεριφέρονται λες και είμαι ο σωτήρας του νησιου και μου φέρνουν ένα σωρό φαγητά. Ήρθε ο ίδιος ο φαφούτης αρχηγός του χωριού, ντυμένος σαν διάνος με φτερά και μπογιές και κουτσομιλώντας λίγα γαλλικά, λίγα αγγλικά με προσκάλεσε στη γιορτή.
   Δεν μου άρεσε ο τρόπος που μιλούσε και σχεδόν επιβεβαίωσε τις υποψίες μου ότι κάτι έχει να κάνει μ' εμένα και μου φυλάνε μια δυσάρεστη έκπληξη.

   Κρίμα, γιατί είχα συμπαθήσει αυτούς τους ανθρώπους και την ηρεμία του νησιού τους.
Το χειρότερο είναι ότι εχθές προσπαθούσα όλο το βράδυ με τα πνεύματα που θα μπορούσαν να ξέρουν κάτι για το ντόπιο πνεύμα-προστάτη και συνέχεια με διέκοπταν.

   Γενικά κάτι δεν πάει καλά εδώ και θα έπρεπε να είχα ήδη φύγει, αλλά έχουν μεταφέρει όλες τις βάρκες αλλού και έχω κολλήσει.
Θα μπορούσα να επικοινωνήσω μέσω ίντερνετ με κάποια τοπική αρχή, αλλά το θηρίο μέσα μου έχει χαμογελάσει στραβά και φαίνονται καθαρά τα κοφτερά του δόντια.

Αν η Αρένα ζητήσει αίμα και θέαμα θα το έχει.


   Αλλά για να μην καθυστερούμε ας ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα!

Ξέρω ότι τις τελευταίες αναρτησεις που έχω κάνει δεν τις έχει εμφανήσει ο blogger, με αποτέλεσμα οι αναγνώστες να νομίζουν ότι έχω να γράψω πάνω από μήνα. Καιρός λοιπόν να θυμηθούμε τα Υπάρχοντά μου και να τα χαρίσω σαν κληρονομιά εκεί που αξίζουν. Στους αγαπητούς μου Μαθητές και Υποτακτικούς που πάντοτε υποστήριζαν τις επιλογές μου.
Το Δαιμονόκαβλό μου ήδη στάζει ζουμί καυτό έχοντας τεντωθεί τόσο από την προσμονή που θα μετέτρεπε κάθε μουνάκι σε πολτοποιημένη σπανακόπιτα (η αναφορά γίνεται σε σπανακόπιτες με σπιτικό φύλλο που το έχεις κόψει γύρω-γύρω με ταπεράκι, έτσι ώστε όταν βάλεις τη γέμιση, το διπλώσεις και το κλείσεις πατώντας το με τα δόντια του πιρουνιού να ομοιάζει με μουνί που του έχουν κάνει ράμματα). Το καυτό μου Δαιμονόκαβλο με τις τόσο εντυπωσιακές φλέβες που μοιάζει με οδικό χάρτη του Τόκιο.
Το ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΟ Δαιμονόκαβλο με την τέλεια στρογγυλότητα και πάχος, ικανό να κάνει τον Μετροπόντικα να πάθει κατάθλιψη.
Το συντριπτικό Δαιμονόκαβλο με το απίστευτο μήκος που ξεκινάει να μπαίνει στο μουνί και φτάνει στην ψυχή της Γυναίκας.
Το ανεπανάληπτο Δαιμονόκαβλο με το τόσο όμορφο Δαιμονοκαύκαλο που κάποτε ο Ντα Βίντσι θέλησε να το κάνει γλυπτό και δεν του το επέτρεψε ο Γαλατοκαθολική Εκκλησία.

Το Δαιμονόκαβλο θα είναι λοιπόν αυτό που θα δαχτυλογραφήσει την Διαθήκη μου.


"Εγώ ο Kaboso Richard, πατρός Αγνώστους και μητρός Αχρήστου, έχοντας σώας τας φρένας και απειλούμενος από πιθανό επικείμενο τελετουργικό φόνο, αφήνω τα εξής στους παρακάτω νόμιμους κληρονόμους μου σε περίπτωση αιφνίδιου, ή άλλου θανάτου μου:


  •  Στον Foot Massage Master, τον πρώτο Μαθητή αφήνω την Μαύρη, την πρώτη και τιμημένη μου Καμπαρντίνα με την οποία τριγυρνούσα για χρόνια τους δρόμους του Λονδίνου ψάχνοντας να βρω το πουτανογέννημα που σκότωνε πόρνες. Τελικά το βρήκα και του αφαίρεσα τα γεννητικά του όργανα, καυτηρίασα την πληγή και τον άφησα να πεθάνει στο αίμα του. Ελπίζω να την προσέξει ιδιαιτέρως γιατί ακόμα μυρίζει απάνω της το μουνόζουμο της τελευταίας 18χρονης παρθένας που περπάτησε στη Γη
  • Στην Coula Cou, μέγιστη θαυμάστρια της Γραφής μου και που υποσυνείδητα θα ήθελε να είναι ερωμένη μου, αφήνω την Σκοτεινή, την πιο προσωπική μου Καμπαρντίνα που ακόμα εκπέμπει τις Δαιμονικές μου Ορμόνες κάνοντας κάθε θυληκό να θέλει να χαθεί μέσα της. Είναι εξαιρετικά ευρύχωρη και σχεδιάστηκε έτσι ώστε μέσα της να μπορέσει να χωρέσει μια μικρή παρτούζα τριών ατόμων χωρίς να φαίνεται τίποτα.
  • Στη Δάφνη Χρονοπούλου, που ανέκαθεν σεβόταν το Σκοτεινό μου Θέλημα, αλλά όπως κάθε Δαιμονόσκλαβός μου -θέλοντας να κάνει το Μαρτύριό του πιο πικάντικο και μαζοχιστικά οδυνηρό- είχε ενστάσεις, αλλά πάντοτε υποκλίνονταν σε αυτό, θα χαρίσω την Αόρατη τη Νύχτα, την Καμπαρντίνα της μέγιστης πρόληψης με τις χίλιες τσέπες και τα μυστικά τελετουργικά εγχειρίδια ποτισμένα στο αίμα δεκάδων ανυποψίαστων αθώων. Θα πρέπει να βρει την χάραξη και να την ψάλει μεσάνυχτα ώστε να ενεργοποιηθεί η Αορατότητά της. Πιστεύω ότι θα της φανεί εξαιρετικά χρήσιμη.
  • Κάθε μία από αυτές τις Καπαρντίνες συνοδεύεται και από μία Αλυσίδα της οποίας ο σκοπός είναι η χειραγώγηση Κατωτέρων Πνευμάτων υπό συνθηκες Αναζήτησης όταν βρίσκονται σε παράλληλους κόσμους. Την φύλαξη αυτών των Αλυσίδων την αφήνω στον πιο σκράπα Μαθητή μου, τον Perinio, με τον οποίον είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένες. Ο σκοπός αυτής μου της επιλογής είναι να τον ενοχλούν και να του σπάνε τα υποτυπώδη αρχίδια οι Κάτοχοι των Καμπαρντίνων κάθε που θα θέλουν να τριπάρουν σε άλλα σύμπαντα. Κάθε προσπάθεια ξεφορτώματος ή μεταφοράς της ευθύνης σε άλλο πρόσωπο θα κοστίζει στον Perinio τρεις (3) χαμένες στύσεις σε τρεις ερωτικές συνευρέσεις κάθε φορά.
  • Τη Συλλογή μου με τα σεξουαλικά βοηθήματα Υπέρτατων Κολπικών και Άλλων Οργασμών θα την αφήσω στην Elenh, η οποία αν και απούσα στα σχόλια των τελευταίων αναρτήσεων, πάντοτε βρισκόταν εκεί για να εκθειάσει το Θέλημά μου χωρίς αντιρρήσεις, προάγοντάς την σε Ανώτερη Ιέρεια του Kaboso.
  • Τη Συλλογή μου με τα όργανα άμβλωσης και τους σκληρούς δίσκους με το παιδικό πορνό τα αφήνω στον Ανώνυμο που στις αρχές με είχε ταράξει με Λατινικούς "Ψαλμούς" και "χωρία" τα οποία προφανώς τα ξεσκόνησε από το "ο Χάρρυ Πόττερ και η Συγκομιδή της Πατάτας". Ω εσύ Ανώνυμε, σου υπόσχομαι πως με τέτοιο υλικό θα μπορέσεις επιτέλους να καλέσεις το πνεύμα του Χαλβαδόσαυρου και να συνομιλήσετε σε αστρικό επίπεδο.
  • Στην τεράστια Μικρός Μπετόβεν, δεν θα αφήσω κάτι υλικό σαν δώρο, αλλά κάτι καλύτερο. Επειδή το blog της το θεωρώ ως το μεγαλύτερο επίτευγμα που έχει γράψει γυναικείο χέρι σε επίπεδο χιούμορ, ήρθα σε επαφή με τα Υποχθόνια Πνεύματα που είναι υπεύθυνα για την μορφή της τιμωρίας κάθε ψυχής που θα κατέβει στην Κόλαση και κανόνισα ώστε μετά θάνατον να μην υποστεί Βασανιστήρια, αλλά Αυνανιστήρια με κάθε αποτρόπαιο τρόπο.
  • Στην Μαθήτρια Dark Chef που άθελά της άφηνε αιχμές περί της πρωτοτυπίας των αφηγήσεών μου, αλλά στο τέλος αναγκαζόταν να μου ζητήσει συγνώμη και να μου ψήσει φρεσκοσφαγμένη παρθένα στη γάστρα, σωταρισμένη με σως ντεμιγκλάς από μουνεκτομή αγελάδας και γαρνιτούρα πατάτες φούρνου με άρωμα βανίλλια, αφήνω το τελευταίο μου μισοπιωμένο μπουκάλι Jack Daniel's και τον Τσελεμεντέ των Νεφιλίμ για Νόστιμες Μαγειρικές με τις πιο Φρέσκιες Αμαρτωλές Ψυχές. Επίσης μια πιρούνα-ρέπλικα της Αυθεντικής Τρίαινας Βασανιστηρίων με ασορτί καζάνι-μινιατούρα
  • Στον ανεπίδεκτο και απροσδιορίστως ασεξουαλικό σαπρόφυτο που ακούει στο όνομα Ρασκόλνικωφ, αφήνω το αυθεντικό συμβόλαιο που υπέγραψαν με το αίμα τους όλοι οι ηγέτες της Ρωσίας και το παρέδωσαν στο σάπιο πνεύμα του Ρασπούτιν να το μεταφέρει στον Μέγα Σεραφίμ που αποσκήρτισε (έχω περάσει με κίτρινο φωσφοριζέ μαρκαδοράκι τις υπογραφές του Πούτιν και της Αικατερίνης της Β' για να έχεις κάτι να αυνανίζεσαι τα βράδια)
  • Στον Πρόεδρο ΑΠΙ που πάντα βρισκόταν εκεί για να μου καθαρίσει τις μπότες και να μου λουστράρει το Δαιμονόκαβλο όταν ετοιμαζόμουν για Αιδοιέξοδο, δεν θα φανώ αχάριστος και θα του χαρίσω το κλειδί για το μυστικό μου Κελάρι όπου φυλάω τα καλύτερα ποτά που έχω μαζέψει από όλο τον κόσμο. Εκεί θα βρει κρασί Βουργουνδίας, Τζιν από τις Ινδίες, Μπύρα από Βέλγιο και Γερμανία, Ρούμι σπάνιο από τα Μπαρμπέιντος, καθώς και μεγάλες ποσότητες του αγαπημένου μου Lagavulin. Στο ίδιο κελάρι θα βρεις κρεμασμένα ολόκληρα κομμάτια καπνιστών αλλαντικών και σε ειδικές θήκες βρίσκονται και τυριά. Το κλειδί θα σου παραδοθεί αυτοπροσώπως από τον εντολοδόχο μου, αλλά ο χάρτής για να βρεις που βρίσκεται είναι στο κελί 27, Πτέρυγα Β' στις φυλακές Κβα-Λι-Σον στη Βόρεια Κορέα. Καλή τύχη και καλή απόλαυση.
  • Στο Γρηγόρη, που τόσο περίτεχνα με είχε ανακυρήξει τόσες φορές θεό, σε σημείο που να πιστεύω ότι μιλάω με κοπέλα. Σε έναν άνθρωπο που τα μισανθρωπικά του αισθήματα ισοσταθμίζονται μόνο με την ικανότητά του να μένει άφωνος με ό,τι γράφω, στη μορφή που αγγαλιάζει με κάθε τρόπο την έννοια του groupie, θα μεταβιβάσω τις αγαπημένες μου παντοφλίτσες-μονόκερους, τις οποίες φορούσα κάθε βράδυ πριν πέσω για ύπνο, με την εξής οδηγία: να πλένει συχνά τα πόδια του να μην κολλήσουν μύκητες γιατί είναι οι αγαπημένες μου.
  • Στον ηλίθιο γιο του Μπλογκίξ του Χωστήρα, που τελευταία στιγμή αναγνώρισε την ιδιοφυΐα μου στο να καταλαβαίνω τις γυναίκες και να πηδάω σαν βάτραχος όποιο μουνί γουστάρω, στον Thomas the Barbarian λοιπόν που η μοίρα θα τον κάνει να γίνει ο νέος Στέφανος Χίος (μπορεί να είμαι μακριά, αλλά παρακολουθώ τι συμβαίνει στην Ελλάδα), στον άνθρωπο που θα δέρνει αυτούς που σχολιάζουν στο μπλογκ του, στην προσωπικότητα που ο επεξεργαστής που έχει στο κεφάλι του δουλεύει τέλεια μέχρι τη στιγμή που κάποιο ον με μουνί θα του πει "γεια", του αφήνω ως καταπίστευμα και ως ανώτατη κληρονομιά την Γκομενοατζέντα μου με τα τηλέφωνα και τα αφροδίσια νοσήματα που έχει κάθε κοπέλα. Σε μερικές περιπτώσεις τα έχω σβήσει ώστε να υπάρχει ένα σασπένς. Όλες τους είναι πανέμορφες και θα ρίσκαρες μια ζωή με έητζ για να περάσεις έστω ένα βράδυ μαζί τους και σύφιλη και στρεπτόκοκκο και μαλάρια και μελιταίο πυρετό και Άσπεργκερς και Άουσβιτς.
  • Στον αγαπητό Elkador που ο θαυμασμός του για το πρόσωπο μου και τη ζωή μου τον ενέπνευσαν να ανοίξει ολόκληρο blog αφιερωμένο σε ένα χαμένο ρεμάλι που γνώρισα κάποτε. Στον άνθρωπο που δίνει νόημα στη λέξη Kaboso-geek. Στη μορφή που κατάφερε και μπέρδεψε την Κίνα με την Ιαπωνία και βρέθηκα να ψάχνω για σαμουράι που παίζανε κουνγκ-φου, θα χαρίσω το αγαπημένο μου ποδήλατο το οποίο ας είμαστε σοβαροί, κανένας λογικός άνθρωπος δεν κυκλοφορεί με ποδήλατο και όσοι το κάνουν είναι κάτι χίππιδες που τρώνε αμπελοφάσουλα και ξεδιψάνε πίνοντας την πρωινή δροσιά που βγάζουν οι τσουκνίδες και οι ασπάλαθοι. Αντ' αυτού θα του χαρίσω τον φάρυγγα του Thor που του τον ξερίζωσα ο ίδιος όταν τον καταχτύπησα στο έδαφος και του διαπέρασα το κρανίο με το Mjolnir του. Τσαλαπάτησα τα μάτια του και έσκισα το δέρμα από το στήθος του....τι λέγαμε; Α, Elkador θα σου κάνω αυτό το αντρικό δώρο.
  • Στην Υποτακτική μου (και Δοτική και Ονομαστική και όλες οι κλίσεις) The Writer που όταν της πρωτοχάρισαν πληκτρολόγιο παραλίγο να πέσουν οι servers του facebook από τα σχόλιά της, στο πλάσμα που ακόμη αμφισβητείται το φύλο και η ερώτηση πλανάται "Writer, αγόρι ή κορίτσι;", θα της κληροδοτήσω μαζί με τις αγαπημένες μου μαύρες πιτζάμες, την Βαθιά μου Γνώση: Κάτω αριστερά στην οθόνη του υπολογιστή υπάρχει το κουμπάκι "Έναρξή", πάτα το και θα σου εμφανίσει ένα μενού, επέλεξε το "Σβήσιμο" και μετά θα σου εμφανίσει ένα παραθυράκι με τρεις επιλογές όπου θα πατήσεις το "Απενεργοποίηση.
  • Τέλος, στον πολυαγαπημένο μου Χωστήρα, τον άνθρωπο που κατάφερε να πάθει κατάθλιψη από τα ίδια του τα χάλια, τον Βασιλάκη-λούστρο-Καΐλα, το παιδί με την μοναδική ικανότητα να κλάνει στα μούτρα του και μετά να τσαντίζεται που μυρίζει, τη μορφή που βρώμισε το σεξ με σαβουάρ-βιβρ και τα καθιέρωσε τα τσιμπούκια υπό τους ήχους του Βιβάλντι, χαρίζω την ευκαιρία να πάρει πίσω το blog του -αν το θέλει και ο κόσμος- και να σβήσει όλα όσα έχω γράψει μέχρι τώρα εδώ"


Μετά τιμής

Kaboso Richard