Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

LET THE BULLSHIT BEGIN




ΈΝΑ-ΔΎΟ ΕΝΑ-ΔΥΟ

δουλεύει τελικά αυτή μαλακία




χαιρετώ τα πλήθη και τα λοιπά
Είχα καιρό (για τα δικά μου δεδομένα) να γράψω επαέ κι αυτό κυρίως γιατί το κεφάλι μου είναι πολύ κουρασμένο από τη δουλειά. Στα "πρόχειρα" περιμένουν 5-6-7 άρθρα τα οποία τα έχω αφήσει μισοτελειωμένα και δεν ξέρω καν αν θα τα αναρτήσω, γιατί είναι κυρίως παπαριές



φαβάμαι ότι για αρκετό καιρό ακόμα δεν θα έχω έμπνευση για να δώσω στο λαό ένα καλό Χωστήριο άρθρο και αντ' αυτού θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας λίγες αράδες για να βγουν από μέσα μου, καθαρά και μόνο για λόγους αυτοκάθαρσης, οπότε όσοι δεν έχετε όρεξη να διαβάζετε τις γκρίνιες ενός κουρασμένου μπάρμαν, καλό θα ήταν να πάτε σε ένα από τα μπλογκ που είναι στη δεξιά πλευρά της οθόνης και να περάσετε πολύ καλύτερα....




εδώ και αρκετό καιρό έχουν έρθει στο ξενοδοχείο (π)ορδές βαρβάρων αλκοολικών, που με ελάχιστα χρήματα έρχονται διακοπές και τα γαμούν όλα και κυρίως το προσωπικό του ξενοδοχείου.

Η βαρβαρότητα, όπως και η μαλακία δεν έχει χώρα, ούτε καταγωγής, ούτε αποκλειστικότητας. Αυτό που αντιμετωπίζει το (μειωμένο της πουτάνας όμως μειωμένο) προσωπικό του ξενοδοχείου είναι αδιανόητο.


"Άνθρωποι" που στο όνομα του money-value τρώνε και πίνουν λες και δεν υπάρχει αύριο. Τραπέζια στο εστιατόριο τόσο γεμάτα που τα πόδια τους είναι έτοιμα να βαρέσουν αναβολές. Φαγητό που σαν ζώα μαζεύουν ακόμα και με τα χέρια από το μπουφέ.

Ρε μαλάκα, τρώνε ακόμα και τα διακοσμητικά φρούτα και λαχανικά που βάζουν γύρω-γύρω!!!!
Και στο τέλος, απ' όλα αυτά που μάζεψαν σαν ζώα, θα φάνε μόνο μια μικρή ποσότητα και το υπόλοιπο θα πεταχτεί, έτσι....χωρίς σεβασμό....


και μετά λένε όοοοοολοι πια "Feed the third world" και μαλακίες..




ποιόν Τρίτο Κόσμο ρε μαλάκα που τρως και πίνεις λες και είσαι Ορκ στη Μέση Γη και ο Σάρουμαν σου έδωσε μια βδομάδα διορία πριν σε πάρει για να πολεμίσεις τα Εντ



Στο δε μπαρ, τα πράγματα βγαίνουν ακόμα περισσότερο εκτός ελέγχου, γιατί άντε και το φαγητό δεν είναι και τόσο απόλαυση, αλλά το ποτό;!;!;!


Δεν πρέπει να γίνεις χάλια;;;;
εεεεε;;;;
δεν πρέπει να ρίξεις φωτό και σχόλιο σε τουίτερ και φβ για το πόσο ζάντα έγινες στις διακοπές "chillin' with the dudes";;;


αλλά ακόμα και τα γερόντια με τα "πι" απ' τα ΚΑΠΙ γαμούν και δέρνουνε, σε σημείο να αναρωτιέσαι τι συκωταρίες έχουνε οι Μαθουσάλες και γιατί εμείς η νέα γενιά με μια κάσα μπύρες ξερνάμε και το γάλα της μάνας μας.....


εδώ και καιρό έχω φτάσει σε σημείο να βάζω στο ποτό 2 (δύο) παγάκια, 80% αλκοολούχο και κάτι ψιλά χυμό ή αναψυκτικό και το ρουφάνε ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ!!!!
Μαλάκα και δεν μιλάμε για καλά ποτά, αλλά για μπόμπες του "2 ευρώ το μπουκάλι". Μιλάμε για ποτά που τους βάζεις ένα στουπί και τα ανάβεις και καις μ' αυτό 2 διμοιρίες ματατζήδων απλά μέχρι να πάρει όλο το οινόπνευμα φωτιά.


Το προσωπικό μου, κατά τις ώρες αιχμής είναι 2 σερβιτόρες που τρέχουν τόσο, που χαλαρά ρίχνουν φάπα στο Γιουσέιν την ώρα που τον προσπερνάνε.
Εγώ έχω καταντήσει (γιατί περί κατάντιας πρόκειται σε τέτοιο σημείο), να είμαι ένας από τους πιο γρήγορους μπάρμεν, αν όχι ο γρηγορότερος (και πιστέψ'τε με ξέρω αρκετούς) και να βγάζω και τη λάτζα και συν, συν, συν ό,τι άλλη μαλακία προκύψει στη δουλειά......


Και δεν μιλάμε για 100-200 πελάτες, γιατί πλέον τόσους τους έχω για τη μπούτσα μου, αλλά για σχεδόν 400 και όλους κάφρους μέχρι αηδίας.


αλλά έχω το personal stash μου, για να τη βγάζω ψυχολογικά και να μην τρελαθώ από το φόρτο....

λίγο πριν πλακώσει το πουταναριό, βγάζω από το ψυγείο το μπουκαλάκι που με τόσο κόπο έχω αγοράσει. Καμιά φορά θα είναι καμιά Σμιρνόφ, άλλοτε καμιά κασάσα, καμιά φορά κανένα Ντραμπουί και χτυπάω 3-4 κουπάκια (1 κουπάκι=5 σφηνάκια) μονορούφι για να ισιώσω.....ναι έχω καταντήσει αλκοολικός για ακόμα ένα καλοκαίρι και το παραδέχομαι (το χειμώνα βέβαια πανσπάνια το βάζω στο στόμα μου), αλλά έχω παρατηρήσει ότι κάθε καλοκαίρι που η κωλοτρυπίδα μου αρχίζει να ξεχειλώνει σαν τσίχλα πρωινατζούς, πέφτω στα ξύδια....δεν είναι λύση, το ξέρω, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να μην βγάλω μυδραλιοβόλο και αρχίζω να γαζώνω με αυτά που τραβάω και δεν μείνει όρθιο τίποτα


....3-4 κουπάκια....γι' αυτό έχουνε χανγκόβερ τα κουνούπια το πρωί στο δωμάτιό μου.



το βράδυ όταν κλείνω το μπαρ, φεύγουμε εγώ και η Όλγα, κομμάτια στην κούραση....κατεστραμμένοι σωματικά και ψυχολογικά και δεν ήταν λίγες φορές που παραλίγο να μας πάρουν τα κλάμματα.......




κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την κοπέλα μου που με κρατάει ψυχολογικά δυνατό και αν δεν είχα αυτή, θα ήμουν σίγουρα πρώτο τραπέζι Λέρο να κακαρίζω 






αυτά

11 σχόλια:

  1. Γερνάς και τσατίζεσαι εύκολα παππούλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. +1000, αλλά μη λες κι εσύ πολλά, τέσσερα μόνο σου ρίχνει! Τόπο στα μη αλκοολικά νιάτα ρεεεεε!

      Διαγραφή
    2. Ναι τέσσερα μόνο αλλά αυτός έχει μπει στην κλιμακτήριο!
      Άσε και το άλλο πλέον ακόμα και στα 5-7 χρόνια που χωρίζουν εμένα με εσένα παίζει να υπάρχει και χάσμα γεννεών που μας έλεγαν και στα σχολείο!

      Διαγραφή
  2. Ώστε κάθε βράδυ πίνεις τον κώλο σου για να αντεπεξέλθεις, ε; Έτσι εξηγούνται πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αααχ τι με θύμησες τώρα! Εγώ δούλευα σε 4άστερο μια σεζόν. Οι ιδιοκτήτες έγιναν φίλοι μου εκείνο το καλοκαίρι! 40 κλίνες και το μπιπ ασύστολο! Άντεξα να κάνω για ένα μήνα 3 βάρδιες γιατί οι υπόλοιποι τα παρατούσαν και πήγαιναν διακοπές. Τότε δεν είχαμε κρίση. Την προετοιμάζαμε! 25χρονοι τεμπελαράδες χαραμοφάηδες με τα λεφτά του μπαμπά και τέθοια...έρχονταν να δουλέψουν και στα μισά τις σεζόν σε κρεμούσαν για να φύγουν στην Ιο, Μύκονο, Σαντορίνη και η πιο εναλλακτική σκηνή στην Κρήτη.
    Το 15Αυγουστο σταμάτησαν τα γκρουπ τον εξευγενισμένων Αγγλων, Γάλλων και Λιβανέζων, εμειναν μόνο οι σταθεροί που έρχονταν για όλο το καλοκαίρι, και πλάκωναν οι Ουρουκχάι Βαλκάνιοι. Τίποτα πια δεν ήταν σελφ σέρβις! Η μερέντα είχε κολλήσει στο νταβάνι του εστιατορίου, ο καφές της μηχανής που προσφέρονταν δεν τους άρεζε και παράγγελναν από την κουζίνα φραπέδες και ελληνικούς χωρίς ντροπή και απαιτητικά. Έρχονταν οι λιμάρηδες γέμιζαν τα πιάτα που συναγωνίζονταν το Κιλιμάντζαρο σε ύψος με ό,τι είχε ο μπουφές! Έβαζαν μέσα 3 αβγά βραστά (!!!!!!), τυροπτάκια, λουκανοπιτάκια,σπανακοπιτάκια, φέτες, γαλοπούλα, κασέρι, ζαμπόν και ψωμίου για ένα λόχο, μερίδες μαρμελάδας και βουτύρου πέντε έξι που τις άνοιγαν όλες για να μην ιδρώσουν και ξεκολλήσουν ό,τι ήταν κολλημένο στα τοιχώματα, χύμα μερέντα στο ανάλογο σκεύος ή πάνω κατευθείαν στο πιάτο, κρουασάν, και κορν φλέικς με γάλα και με γιαούρτι και χυμό και καφέ και έξρα καφέ!
    Οι καραγκιόζηδες από αυτά δεν έτρωγαν ούτε το 1/5! Εμείς τρέχαμε να ανεφοδιάζουμε με τη γλώσσα στο πάτωμα. Λέρωναν τα τραπεζομάντηλα, τα κουβαλούσαν στα δωμάτια τους, δίπλα στην πισίνα και τα έπαιρναν με τα πιάτα στη θάλασσα! Φυσικά δεν τα έφερναν ποτέ πίσω και κατέβαιναν όλοι μαζί ένα τέταρτο πριν κλείσει ο μπουφές!!!
    Μέχρι να μαζέψουμε το χάος οι Αγγλοι είχαν ηδη στρωθεί στο πουλ μπαρ και περίμεναν τα πάιντ τα πρωινά, για να τη βγάλουν εκεί πίνοντας ώς αργά το βράδυ και τρώγοντας σαλάτες που έφτιαχνα καταπληκτικές (που να μην έσωνα!) τους είχα καλομάθει και μου είχαν κατσικωθεί! Πήαγαινα 6 το πρωί και εφευγα 12 το βράδυ όταν είχαν γίνει τόσο γκολ και άφηναν τα καλύτερα τιπ! Δεν άντεχα όμως περισσότερο!
    Φεύγοντας είχα μόνη παρηγοριά πως ο Σεπτέμβρης είναι κοντά και το μπιπ θα πάρει πιο ανθρώπινη μορφή. Α και έναν μαλάκα να μου γράφει στο κινητό πόσο χάλια περνάει στην Αμοργό!
    Καλή δύναμη τα δύσκολα έρχονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, καλά... οι Άγγλοι είναι όλα τα λεφτά. Για μια σαιζόν είχα διατελέσει (χαχαχαχαχα) guest relations και κάθε πρωί μου ερχόταν οι καθαρίστριες φρικαρισμένες επειδή οι Άγγλοι ξερνούσαν το βράδυ στα κρεβάτια τους. Τι να λέμε τώρα...

      Διαγραφή
    2. Μερικοί χέζονταν κιόλας...αλλά κρύβε λόγια, γιατί στο τέλος τέλος εμείς κάναμε τη σκατοδουλειά! Άντε να τους μαζεψεις άντε να τους σταθείς που σου λέγανε τα σώψυχά τους!

      Διαγραφή
  4. Αυτά θέλω να μαθαίνω. Το άρθρο αυτό είναι my cup of... τι είπες είναι το 'κουπάκι';..
    Υπομονή, πέρασε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν ντρέπεσαι ρε μπόμπερμαν, εσύ να πίνεις από το καλό και να τους ποτίζεις υγρό ΤΝΤ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όταν σε δούμε με το καλό από κοντά καμάρι μου, θα με ενδιέφφερε να μου μάθεις πώς γίνονται τα ποτά που τους βάζεις ένα στουπί και τα ανάβεις και καις μ' αυτό 2 διμοιρίες ματατζήδων απλά μέχρι να πάρει όλο το οινόπνευμα φωτιά. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή